CERKAK

Nglilakna

dening: Desy Anindita Sari

Wis jamak lumrah yen umur-umuran SMA kaya Adhit, sing jeneng jangkepe Raditya Pratama saiki iki wis wiwit lirak-lirik golek cewek ayu kanggo dijak pacaran. Pacarane bocah sekolah lho, dudu pacarane wong dhewasa sing wis siap nikah sing adhate lewih mentingake praktek tinimbang teori. Lha yen pacarane bocah sekolah kuwi tesih mentingake teori. Bisa diarani le pacaran yen padha-padha ketemu tesih padha isin-isinan, nanging yen ora ketemu, sedina wae rasane kaya 24 tahun.

Yen kanggone Adhit ing wektu SMA kelas loro iki tesih durung kepengin pacaran dhisit. Dheweke kepengin mentingake sekolahe supaya mbesuke bisa dadi wong sukses sing bisa urip kepenak nanging tetep ora lali lan tansah ndedonga marang sing gawe urip yaiku Gusti Ingkang Murbeng Dumadi, uga ora gemedhe. Wektu tesih enom iki mesthine dienggo kanggo sinau sing mempeng kanggo mburu cita-cita.

Awan kuwi Adhit lungguhan ing teras omahe sing cedhak kolam iwak. Ora let suwe Budi, kanca cedhake Adhit teka menyang omahe Adhit. Dheweke ngajak sinau bareng ngengingi pelajaran Bahasa Indonesia lan Kimia sekalian dolan.

“Dhit, nggonamu tugas Bahasa Indonesiane sing kon nggawe cerita pendek wis rampung urung?” pitakone Budi karo niliki buku tugase Adhit.

“Kae nggonaku wis rampung Bud, makane dadi bocah kuwi aja pacaran wae kudu bisa mbagi wektu antarane sekolah karo dolan”, semaure Adhit guyon karo ngetokake wedang lan sethithik panganan saking dhapure.

“Oya Dhit, terus PR Kimiane piye? Sing nomer 3 kae lho, aku kok urung mudheng ya?” pitakone Budi karo nyambar panganan sing nembe ditokna nang aring Adhit.

“Oh sing nomer 3 ya, kuwi kan soale logam magnesium direaksikena karo larutan HCL berlebih, persamaan reaksine Mg_(s) + 2HCL_(aq) → MgCl_2(aq) + H2_(g). Volume gas H₂ sing dikasilna (STP) 4,48 liter. Sing ditakokna kan massa logam magnesium (Ar:24) sing wis direaksikena. Sedurunge nggeleti massa magnesiume kowe kudu nggeleti dhisit mol H₂ne carane yaiku:

n H₂ , terus mol H₂ne dilebokna nang aring persamaan reaksine sing wis setara:

Mg_(s) + 2HCL_(aq) → MgCl_2(aq) + H2_(g)

0,2 mol                             0,2 mol

Lha bar kuwi kari nggeleti massa magnesiume kan kepenak neg wis digeleti mol zat magnesiume, carane yaiku:

m Mg

Gampang kan carane nggeleti massa magnesiume, asal urut-urutane bener le nggeleti ya mesti kepenak. Wis mudeng urung Bud?” pitakone Adhit karo njelasna marang Budi. Budi namung manggut-manggut. Adhit pancen bocah pinter ning kelase, saben ulangan utawane ujian wae dheweke kena diarani melu peringkat 3 besar tapi dheweke tetep ora sombong.Dheweke mbesuk kepengin nerusna sekolah njupuk jurusan Farmasi mula dheweke milih mlebu jurusan IPA ketimbang IPS.

Ora nyana jebulane wis sore, sunare srengenge sing menthor-menthor wis ora keton. Bebarengan karo angslupe srengenge nang imbang kulon, Budi gageh ageh njaluk pamit.

“Dhit, aku pamit mulih dhisit ya. Sepisan maning matur nuwun banget aku wis diwarahi le nggarap PR Kimiane.” Kandhane Budi karo pamitan.

Angin wengi kang sumribit ngelus dhadhane Adhit sing lagi lungguh nang aring cedhak jendhela. Wengi iku ing Desa Candi hawane rada adhem, jalaran rampung udan. Angen-angene nglayang, pikirane Adhit terus nglambrang tekan endi-endi ora. Dheweke bingung karo katresnane sing nganti seprene ora kawruhan suk kapan lan ing ngendi bakal papan menggoke. Ora let suwe wewayangane Wulan kang jeneng jangkepe Puspita Wulandari kuwi kumlebat nang ngarep mripate Adhit. Wulan kuwi bocahe wuayu tenan. Pakulitane kuning langsep, rambute dawa tekan sangisore pundhak, untune miji timun. Yen mesem dekik pipine.

“Wah senenge ya yen bisa dadi pacare Wulan”, guneme Adhit karo mesam-mesem dhewek.

Esuke, bebarengan karo mletheke srengenge. Adhit mangkat menyang sekolahane sing mewah, maksude mepet sawah. Sekolahane Adhit pancen mewah, manggone wae ana ing tengahing sawah. Adhit mangkat menyang sekolahan ngganggo Tiger kesayangane, Adhit bisa diarani anak kang wong tuwane uripe cukup.

Dina-dina ing sekolahan, Adhit sering ketemu karo Wulan. Apa maneh dheweke uga sakelas karo Wulan. Mula suwe-suwe ana rasa mak tratap ngono angger dheweke nyawang mripate Wulan.

“Pratandha apa iki ya?”, pitakone Adhit kang muncul ana ing njero atine.

“Atiku dadi luwih sar-ser bareng kadhangkala aku nyenggol tangane Wulan sing aluse kaya dalan tol kuwi. Pratandha apa maneh iki ya? Aku wiwit rada kikuk yen ana ing sacedhake Wulan. Aku uga wiwit nduweni rasa kangen yen sedina-dina wae ora weruh Wulan. Aku temen-temen wis jatuh cinta marang Wulan. Nanging aku tesih bingung arep ngomong tresna marang Wulan.” Kandhane Adhit marang awake dhewek karo ngguya-ngguyu sajak kepengin cepet-cepet nelukake atine Wulan.

Nganti sawijining dina, sekolahan ngadhakna acara “Ulang Tahun” utawi sering uga diarani “Dies Natalis” ingkang kaping 22 tahun. Kanggo persiapan acara kuwi Adhit sing dadi ketua kelas ning kelase wis nyeleksi sapa wae sing bakal makili kelase, kabeh wis dipersiapna nang Adhit karo pengurus kelas liyane kanthi mateng.

Bubar acara ulang tahun sekolah, Adhit ngajak Wulan mulih bareng. Sorene kuwi uga Adhit ngajak Wulan mlaku-mlaku. Angin silir-silir krasa seger nang awak. Apa maneh bareng karo cewek manis sing disenengi.

“Sakjane aku ngajak metu Dhik Wulan iki ya rada wedi lho,” kandhane Adhit mancing.

“Apa sing diwedeni mas,” pitakone Wulan gumun.

“Sepisan aku wedi yen ditolak.”

“Nyatane aku ora nolak ngene,” wangsulane Wulan karo mesem.

“Kepindhone aku wedi yen ana sing cemburu.”

“Sapa sing arep cemburu kuwi?”

“Lha ya mesthi ana”. Kandhane Adhit guyon.

Wulan meneng suwe, merga dheweke mung meneng Adhit nerusake omongane.

“Aku kepengin cedhak karo Dhik Wulan, dadi kanca sing luwih cedhak. Kanca kanggo andum bungah lan susah, lan neg bisa luwih saka iku”. Kandhanae Adhit serius.

Suwe anggone Adhit ngenteni wangsulane Wulan, ora let suwe sirahe Wulan wis semendhe ing dhadhane Adhit.  Senajan dheweke ora kuwawa ngomong nanging Adhit percaya merga kuwi mujudake wangsulan sing nyenengake kanggo Adhit.

Akhire Adhit karo Wulan pacaran, pacaran sing sehat, pacaran kanggo motivasi ben mempeng anggone le padha nuntut ilmu. Adhit wis kepencut karo bocah wadon sing jenenge Wulan. Nanging Adhit tetep ora lali karo sekolahe, dheweke tetep mempeng anggone sinau kanggo mburu cita-citane.

Dina-dina kang dilewati Adhit lan Wulan tansah endah. Sawise ujian sekolah Wulan langsung nemoni Adhit.

“Mas Adhit, dhik Wulan ana perlu sedhilit karo mas Adhit. Mas Adhit ana wektu ora?”

“Ya dhik, ana perlu apa ta?”

“Ngene lho mas, dhik Wulan ora bisa terus karo mas Adhit.”

“Maksude apa iki dhik? Mas Adhit ora ngerti?”

“Sesuk sawise rampung anggone sekolah, dhik Wulan lan sakaluwarga pindah ning Bandung mas. Dhik Wulan ora kepengin nggawe kuciwa marang mas Adhit.” Karo netesake iluh Wulan mlayu langsung ninggalake Adhit dhewe. Atine Adhit abot banget kudu nglilakna Wulan lunga. Dina iku uga, dina terakhire Adhit ketemu karo Wulan.

3 tahun wis lumaku anggone Adhit pisah karo Wulan, 3 tahun uga Adhit wis ngrampungake kuliahe. Adhit langsung nyusul Wulan ing Bandung, nanging sawise teka ing Bandung Adhit krungu kabar yen Wulan wis nikah karo Budi kanca cedhake Adhit. Gelem ora gelem Adhit kudu nglilakna Wulan karo Budi.

***